Αθηναϊκόν: Για ψαρόσουπα και γαριδοκροκέτες με «σος πικάντ» στο ιστορικό ουζερί του ‘32

40

Στέκι δικηγόρων και καλλιτεχνών, πρώτα στη Σανταρόζα και τα τελευταία σαράντα χρόνια στη Θεμιστοκλέους, το Αθηναϊκόν είναι θεσμός.

«Οι Λευτεριστές ήταν ένας σύλλογος που δεν ήταν σύλλογος. Ήταν μια παρέα, που μαζευόταν κάθε Σάββατο στο Αθηναϊκόν, πρώτα στη Σανταρόζα και μετά στη Θεμιστοκλέους, έτρωγε, έπινε, γελούσε. Με φάρσες, με καλαμπούρια και με πολιτικές συζητήσεις που δεν έβγαζαν πουθενά». Έτσι ξεκινάει η «διακήρυξη» των Λευτεριστών, του «προέδρου» Λευτέρη Παπαδόπουλου δηλαδή και της παρέας του, που μαζεύονταν ανελλιπώς στο ιστορικό ουζερί. Ο Νίκος Καρούζος, η Ειρήνη Παππά, η Χαρούλα Αλεξίου έπαιρναν μέρος στις «συνεδριάσεις» ενώ ο Τσαρούχης και ο Ρίτσος σύχναζαν επίσης στο Αθηναϊκόν. Το μαγαζί-θεσμός που ιδρύθηκε το 1932 είναι και σήμερα στέκι για πολλές προσωπικότητες των τεχνών και των γραμμάτων και συνεχίζει να σερβίρει μια από τις πιο περιποιημένες ψαρόσουπες της πόλης και μεζέδες δοκιμασμένους στον χρόνο – από βελουδένια λακέρδα μέχρι γαριδοκροκέτες με «σος πικάντ».

Ο μεγάλος πίνακας με την οδό Αθηνάς δεσπόζει στο καθιστικό.
 

Παντελής Βούλγαρης: Αθηναϊκόν, αναμνήσεις φαγητού σε γκρο πλαν.
Αχνιστό σαλάχι.
 

Παντελής Βούλγαρης: Αθηναϊκόν, αναμνήσεις φαγητού σε γκρο πλαν.
Σπιτική λακέρδα και κροκέτες γαρίδας-καραβίδας με σος πικάντ.

 

Au Grand Zinc: Η πιο παλιά κρεπερί της Αθήνας βρίσκεται στα Εξάρχεια«Το μαγαζί το ξεκίνησαν τρεις Σμυρνιοί, το ‘32, στην οδό Σανταρόζα. Είχε πάντα καλό όνομα και, επειδή εκεί κοντά βρίσκονταν τα δικαστήρια, έγινε γρήγορα στέκι δικηγόρων, διανοουμένων και καλλιτεχνών» λέει ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, που μαζί με τον Αργύρη Πορφυρίου ανέλαβε το ουζερί το 1981. Οι δυό φίλοι, ως σπουδαστές, ξεκίνησαν να δουλεύουν στο Αθηναϊκόν για να βγάζουν τα έξοδά τους και για χρόνια σέρβιραν εκεί παρακολουθώντας παράλληλα, με ένα κάποιο δέος, τις κουβέντες που γίνονταν τριγύρω. «Μιλάμε για σημαντικές μορφές, ανθρώπους που άφησαν ιστορία» σχολιάζει ο ίδιος δείχνοντας το κείμενο του Λευτέρη Παπαδόπουλου, καδραρισμένο στον τοίχο δίπλα από την κουζίνα, και τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες από το πρώτο μαγαζί, με τους λευκοντυμένους σερβιτόρους να χαμογελάνε. «Το ‘84 μας γκρέμισαν για να φτιάξουν πλατεία και ήρθαμε στη Θεμιστοκλέους».

Παντελής Βούλγαρης: Αθηναϊκόν, αναμνήσεις φαγητού σε γκρο πλαν.
Εικόνες από το πρώτο πόστο του Αθηναϊκόν στην οδό Σανταρόζα.

Γαριδοκροκέτες με σος πικάντΗ ατμοσφαιρική, ψηλοτάβανη αίθουσα με το πάτωμα-σκακιέρα έγινε το καινούργιο σπίτι του Αθηναϊκού. Μπόλικα καινούργια πιάτα μπήκαν στο μενού, μεταξύ των οποίων η περίφημη ψαρόσουπα (βελουτέ, με ζωμό από γαρίδες, καραβίδες και λαχανικά, και κομμάτια φρέσκια σφυρίδας). Οι πιο κλασικοί μεζέδες όμως του μαγαζιού έμειναν ίδιοι, όπως το ταντίρ κεμπάπ (πολίτικος μεζές με αρνί, τυριά και μπόλια στον φούρνο) ή οι ελαφριές και τραγανές γαριδο-καραβιδοκροκέτες που φτιάχνονται με φρέσκα θαλασσινά και σερβίρονται με σάλτσα ρετρό τόσο στην ονομασία, όσο και στη συνταγή: «σος πικάντ» με μαγιονέζα, κέτσαπ, ουίσκι, μπράντι και χυμό λεμονιού. Το σαλάχι και η σπιτική λακέρδα είναι επίσης ωραία συνοδεία για τα ούζα, τα τσίπουρα και τα κρασιά του καταλόγου.

Το παλαιάς κοπής, ευγενικό και αποτελεσματικό προσωπικό συμβάλλει και εκείνο στην ζεστασιά του μαγαζιού. «Έχουμε σταθερές συνεργασίες. Από το προσωπικό οι περισσότεροι παίρνουν σύνταξη από εμάς. Ο παλιότερος είναι 36 χρόνια μαζί μας!» λέει ο κύρος Παπαδόπουλος που τις ίδιες σταθερές συνεργασίες διατηρεί και με τους προμηθευτές του. Από το 2013 το Αθηναϊκόν λειτουργεί και σε δεύτερο πόστο, στην οδό Μητροπόλεως.

Αθηναϊκόν

Θεμιστοκλέους 2, Ομόνοια & Μητροπόλεως 34, Σύνταγμα